zondag 15 februari 2015

Overbodige regels


Controlefreaks zijn er dol op: regels, protocollen en richtlijnen. Zodat je weet wat je moet doen of wat een ander mag doen. Kan soms handig zijn, maar ook leiden tot overbodige regeldruk.

Recht op privacy
"Je mag alles van me weten, behalve mijn pincode." Als het erop aan komt willen mensen toch graag nog wat meer privacy. Zeker als het gaat over informatie die online, tot in lengte der jaren, terug te vinden is.
Zo vind ik het aantal contracturen bij mijn werkgever privé-informatie. Het is voor de uitvoering van mijn publieke taak als raadslid volstrekt onnodig om dat openbaar te maken; het dient geen enkel doel of belang. Gelukkig bestaat er ook nog zoiets als "recht op verzet" als het op privacywetgeving aankomt en moet er sprake zijn van ondubbelzinnige toestemming van betrokkene.

Social media en vrijheid van meningsuiting
Er zijn raadsleden die niets met social media hebben, er niets mee kunnen en er domweg ook niets mee doen. Dat betekent echter niet dat zij voor anderen, die wel het lef hebben om zich openlijk uit te spreken, mogen bepalen wat verantwoord is. Want dat wordt immers bepaald door de grenzen van de wet.
Die tijd van "dat mag jij niet twitteren", heb ik nou juist vorig jaar afgesloten. Ik laat mij dus door niemand de mond snoeren en heb geen betutteling nodig om daar verantwoord mee om te gaan. Het recht op vrijheid van meningsuiting is in onze democratie een groot recht. Daar heeft laatst het Stadhuisplein in Lelystad nog voor vol gestaan (#jesuischarlie). Wat jammer nou dat blijkbaar sommigen dit alleen maar even beseffen na een dramatische aanslag. ...en we gaan weer over tot de orde van de dag, alsof er niets gebeurd is.

Zie ook mijn eerdere blog over "Vrijheid van meningsuiting"