woensdag 7 februari 2018

Verkiezingskoorts

De verkiezingen komen eraan en dat is goed te merken. Want voorstellen, moties en amendementen lijken nu meer dan ooit al in de achterkamertjes te zijn afgestemd.
Daarbij is het net alsof de nieuwe coalitie al beklonken is, terwijl de kiezer zijn stem nog moet uitbrengen!
Het maakt ook niet meer uit welke blunders de wethouders nog begaan, naar huis sturen, dat gebeurt toch niet meer. Elkaar stevig vasthouden is het credo, ‘we houden het college heel om de rit uit te zitten’.
Niet bepaald zoals het hoort, tenminste als je je rol en taken als gemeenteraadslid serieus uitvoert in het duale stelsel.

Voorstellen die al tijden door het college in de maak zijn worden nu in allerijl door de raad gejast, want ja, dan kan de partij er bij de verkiezingen nog lekker mee pochen.
Over pochen gesproken. Er wordt ook gepronkt met successen die je met een kritische blik nauwelijks een echt succes kunt noemen. Zelfgenoegzame borstklopperij. Alsof er nooit een meerderheid van de raad bij nodig was en er met amendementen soms tot een dusdanig compromis is gekomen dat er van het voorstel zelf nog maar een waterig wijntje over is gebleven.

De debatten worden scherper van toon. Het elkaar vliegen afvangen spat ervan af. Op social media gaat het er onderling venijniger aan toe. Het partijbelang staat centraal. Nauwelijks lijkt het nog om de inwoners te gaan. Op één ding na dan. De stem van de kiezer op 21 maart 2018. Er wordt van alles uit de kast getrokken om de kiezer weer voor zich te winnen. Ik zie zelfs in een enkel programma punten staan waar die partij deze periode op tegen heeft gestemd. Maar ach, het blijkt achteraf toch wel leuk om er kiezers mee te trekken.
De campagne is dus al volop bezig en niet alleen op straat.

Dit blog is geplaatst op RaadsledenNieuws.nl

woensdag 3 januari 2018

De onderstroom in de gemeenteraad

In de gemeentepolitiek zijn de gemeenteraad en het college van burgemeester en wethouders de belangrijkste spelers. Dat is algemeen bekend. Iedereen zou zich daarbij moeten inzetten voor het belang van de gemeente en haar burgers.
In de regel zie je een college eensgezind naar buiten treden. Dat het onderling niet altijd pais en vree is, is voor de buitenwereld pas goed merkbaar als het klapt. Want ja, ook een college hangt de vuile was zo maar niet buiten.
Dan heb je binnen de raad nog de verhouding coalitie-oppositie. Collegepartijen hebben nu eenmaal hun handtekening onder het coalitieakkoord gezet en dat schept verplichtingen. Terwijl de oppositiepartijen veel meer de vrije hand hebben. Dat is op de publieke tribune vooral merkbaar in een meer kritische houding van oppositiepartijen, terwijl coalitiepartijen veelal het goede werk van hun eigen wethouder aanprijzen.
Maar soms speelt er nog meer, wat over het algemeen voor de buitenwereld niet zichtbaar is. En dat zit hem in de nauwe persoonlijke banden tussen raadsleden onderling. Op zich is het natuurlijk prima dat er ook buiten de politiek goede contacten met leden van andere fracties zijn. Maar toch vind ik het wat vreemd als er bijvoorbeeld tussen leeftijdsgenoten in de raad van verschillende fracties volop geappt wordt over andere raadsleden. Want als de lijntjes zo amicaal zijn, heeft dat ook invloed op elkaars politieke besluitvorming. Vriendschappelijke beïnvloeding binnen de politiek. Waar de oudere garde elkaar treft op de golfbaan, gaan de jongelui met elkaar op stap en appen zij onderling tijdens de debatten in plaats van openlijk even schorsen voor overleg. Het is een onderstroom in de gemeenteraad die voor de meesten onzichtbaar is, maar wel degelijk een zekere invloed heeft. Waarbij soms ook de ‘gunfactor’ bij de stemming om de hoek komt kijken. Triest, want je stem moet je uitbrengen op inhoudsniveau en niet op betrekkingsniveau.

Dit blog is op 3 januari 2018 gepubliceerd op RaadsledenNieuws.nl

maandag 16 oktober 2017

Wie is de hoofdindiener?

Er ligt geen alleenrecht op een goed idee, ook niet in de politiek. Je kunt niet zeggen “dat heb ik bedacht, die gedachte is van mij, van mij alleen”. Toch ben ik laatst van verbazing van mijn stoel gevallen toen bleek dat er achter mijn rug om daar sprake van leek te zijn bij een amendement.

Het agendapunt zelf was in de raad enkel beeldvormend besproken. Mijn bedoeling was om het stuk ook oordeelsvormend te bespreken, omdat ik er een amendement over wilde gaan indienen. De voorzitter had dit verzoek gewoon moeten honoreren, temeer omdat er meerdere fracties nog een O-sessie wilden. Maar dat was niet gebeurd. Jammer, want dit had wellicht een andere gang van zaken opgeleverd en een beter beeld over de standpunten van de verschillende partijen dan nu blijkbaar het geval was.

Nu is het bekend dat sommige partijen wat meer dan andere gebruik maken van de achterkamertjes om vervolgens met al enige zekerheid het debat aan te gaan. Dat maakt het voor de burger niet boeiender, want die horen alleen wat er tijdens de vergadering wordt uitgesproken en wat er aan amendementteksten op papier wordt uitgedeeld. Ik ben meer van de openheid, als je wat te zeggen hebt dan doe je dat maar openbaar. Helaas geldt dat niet voor elk raadslid. Zo heb ik laatst dus gemerkt dat het soms zelfs veel verder kan gaan en het meer leek op ‘de boel opstoken’. Want daar komt het wel op neer wanneer je je politieke concullega onterecht zwartmaakt. Tja, ik kan het niet erg charmant of eerlijke politiek noemen als een raadslid op die manier koste wat koste als hoofdindiener van een amendement wilt scoren. Laat ik het er maar op houden dat je hieraan goed kunt merken dat de verkiezingen eraan komen, ‘succes kent dan vele vaders’.

maandag 18 september 2017

De Omgevingswet: hoe pakken we het aan?

Een raadslid heeft het er maar druk mee. Naast het reguliere raadswerk zijn er in de afgelopen periode maar liefst drie transities op de gemeenten afgekomen, de een nog ingewikkelder en ingrijpender dan de andere. Maar alle drie hebben ze gemeen dat het mensen raakt en besluiten erover van invloed zijn op het leven van onze inwoners. En dáár doe ik het voor, althans voor mij persoonlijk is dat een belangrijke drijfveer om politiek actief te zijn in de gemeenteraad.

De komende jaren krijgen we met de invoering van de Omgevingswet te maken. Een nieuwe wet die opnieuw een ingrijpende verandering gaat geven. Want de wetten op het gebied van de fysieke leefomgeving gaan ermee op de schop. Het moet eenvoudiger en beter worden en participatie wordt belangrijker. Maar vooralsnog is het nog een hele toer om daar te komen. Zijn de meeste raadsleden nog onvoldoende op de hoogte wat de Omgevingswet precies inhoudt en wat de gevolgen ervan zijn in ons raadswerk. Dat geldt ook voor mij en daarom leek het me goed om naar de ‘Raad op Zaterdag’ van de VNG te gaan met als thema de Omgevingswet. Een eyeopener en reden genoeg om me er nu toch echt al meer in te gaan verdiepen.

Als ik kijk naar mijn eigen gemeente hebben we nog een flinke klus te klaren en zijn we nog niet veel verder dan een korte uitleg van het college over de Omgevingswet, een gestrande pilot over een appartementencomplex na protest van omwonenden en het opstarten van een begeleidingsgroep. Hiermee leunen we als gemeenteraad nog teveel achterover. Het zit nog niet op ons netvlies en we nemen een te afwachtende houding aan. Gaat het nog niet over hoe we plannen en maatregelen beter kunnen laten aansluiten op wat inwoners vinden en ontbreekt visie hoe we het gaan aanpakken.

maandag 29 mei 2017

Workshop kandidaat raadsleden

Volgend jaar is het weer zover: de gemeenteraadsverkiezingen. En dat is nu al te merken aan de debatten in de raad, die worden net weer iets scherper. Ondertussen zijn partijen druk bezig om kandidaat raadsleden te werven. Daar zitten helaas ook “partij-hoppers” tussen. Ook wel “gelukzoekers” genoemd. Mensen die wel de lokale politiek in willen gaan, maar nog niet jarenlang overtuigend lid van een partij zijn en net zo makkelijk van de ene partij naar de ander partij hoppen.
Eerlijk gezegd kun je zo’n gelukzoeker maar beter niet op je lijst hebben, omdat de loyaliteit naar de partij over het algemeen niet groot is en het eigen belang altijd voor een deel blijft meespelen.
Een goede selectie van de mensen op de kieslijst is belangrijk, evenals dat potentiële raadsleden goed weten wat het raadswerk nou precies inhoudt, daar een realistisch beeld over hebben en in staat en bereid zijn om er de nodige tijd in te steken.
Daar zijn niet alleen de partijen mee gebaat, maar ook de gemeente zelf. Want de in maart 2018 gekozen raadsleden gaan de toekomst van je stad of dorp bepalen.
Over het algemeen hebben partijen zo hun eigen strategieën bij het selecteren van geschikte kandidaten. Dit jaar wordt er in mijn gemeente voor het eerst een gratis workshop gegeven voor wie de lokale politiek in. Partijneutraal en door zittende raadsleden die weten hoe het er in de praktijk aan toe gaat: wat moet je kunnen als raadslid, waar heeft de gemeenteraad invloed op, hoe neemt de gemeenteraad besluiten en nog meer. Een goed initiatief, want raadslid zijn is zoveel meer dan het op het eerste oog lijkt. Oorspronkelijk waren er twee data voor gereserveerd, maar vanwege het overweldigend aantal aanmeldingen volgt er nog een derde datum. Daarmee is de workshop nu al een succes.
Dit bericht is op 29 mei 2017 geplaatst op RaadsledenNieuws